Het is dan bijna zover!

Als eerste wil ik even zeggen dat ik het leuk vind dat je geïnteresseerd bent naar mijn avonturen in Korea. Veel lees plezier!

Op het moment van schrijven is het iets na middernacht op de dag van vertrek. Het besef begint echt te komen: Piet je gaat het gewoon doen!

Ik weet nog dat ik 8 maanden geleden tijdens mijn stage al bezig was met het oriënteren voor mijn minor. Charlotte (zus) was tijdens haar minor naar Zuid-Afrika geweest. Ik kan me nog herinneren hoe dapper ik het van haar vond dat ze dat durfde te toen. Toen dacht ik ineens waarom ik niet. Waar de meeste mensen zich eerst in Europa zouden oriënteren keek ik meteen naar de ‘verre landen’. Europa vond ik zo dichtbij klinken en het is een unieke kans om in een relatief veilige omgeving iets van de wereld te zien. Onder verre landen moet je denken aan landen zoals, Mexico, Brazilië, de VS, Japan en natuurlijk Korea. Japan was op dat moment al vol.

De belangrijkste reden voor mij om eerst naar de ‘verre landen’ te kijken was, omdat ik wilde weten hoe het is om te leven in een compleet andere cultuur. Even voor een periode verstand op nul en mijn eigen wereldbeeld vergroten. Daarnaast wil ik mezelf als persoon ontwikkelen. Het dagelijkse leven in Nederland vind ik af en toe een beetje standaard.

Begin maart moest ik bij Avans 3 keuzes voor universiteiten aangeven. Mijn eerste 2 keuzes waren voor Korea. Uiteindelijk werd ik bij mijn tweede keus in geloot. Ik maakte deel uit van een uitwisselingscontract dus wanneer ik alle documenten goed aanleverde was ik aangenomen.

Toen ik tegen anderen vertelde dat ik naar Korea ging kreeg ik natuurlijk de vraag Korea waarom? De tweede vraag was standaard Noord of Zuid? Wie dacht origineel te zijn had het dus mis